Een mens. Met al zijn talenten en kwaliteiten, maar ook zwaktes en uitdagingen. Zou jij jezelf zo durven te noemen? Grootheden uit de geschiedenis waren mensen, maar ook de grootste dispoten en oorlogscriminelen. Gewoon mensen.
Het is makkelijk om jezelf in het zelfde hokje als Einstein (wetenschapper, obsessieveling of grapjas) of Ghandi (weldoener) te plaatsen, maar als mens zit je in het zelfde schuitje als iedereen. En dat is precies de kracht. Want wat als je je realiseert dat iedereen mens is? Dat iedereen vecht tegen zwaktes en gênante passies.
Kun je dan anderen ook met meer begrip en compassie benaderen?
🙏 Rik