Langzaamaan begint het blad aan de bomen te veranderen in een veelkleurig dek aan de bomen. Gevallen gele en bruine bladeren spelen in de herfstwind en de natuur keert geleidelijk naar binnen om zich voor te bereiden op de winter. Je ervaart de veranderingen van het seizoen. Het wordt kouder, natter en donkerder dan het in de afgelopen maanden is geweest. Vallende eikels maken een tokkend geluid op de schuurdaken bij de buren. Van binnen verandert de uitbundige energie van de lente en de zomer naar introspectie en bezinning.

Het meest duidelijke kenmerk van de herfst is loslaten. Maar ook van een doorkijk naar nieuwe groei. Gevallen bladeren en vruchten worden omgezet in nieuw leven, maar ook de natuur die zich voorbereid op de winter, om straks in de lente weer tot bloei te komen. Een volledig natuurlijke stroom.

De seizoenen zijn een mooi symbool. Van loslaten van het oude om plaats te maken voor verlangens, dromen en wensen die op hun beurt overgaan in handelingen, mogelijkheden en kansen van waaruit ervaringen, relaties en herinneringen groeien.

Voor mij groeit het verlangen om mijzelf onbevangen te mogen laten zien. Om mijzelf niet langer in en klein te houden, maar naar buiten te gaan en mij zichtbaar te maken. Om met mijn talenten, samen, de wereld iets beter te kunnen maken. Om te durven zijn wie ik ben en dat uit te durven spreken: ik doe ertoe.

Dat durven geeft iets te overwinnen aan. Iets wat mij weerhoud voluit te kunnen leven. Iets wat ook jij zult herkennen: jouw eigen overtuigingen. Overtuigingen die er zijn om jou ergens tegen te beschermen. In mijn geval afwijzing: in mijn ogen de bevestiging dat ik er niet toe doe. Die pijn ga ik liever uit de weg, door mijzelf klein te houden. Die overtuigingen staan daarmee in de weg om mijn volledige potentie te bereiken. Die van jou is op eenzelfde manier moeilijk te bereiken.

Moeilijk, maar niet onmogelijk. Moeilijk omdat je je grootste demonen moet aankijken. Zij verbeelden jouw grootste angst. Moeilijk omdat je ze moet loslaten. Terwijl je tot nu toe op hen vertrouwde jou te beschermen. Moeilijk omdat dit vertrouwen vergt: vertrouwen in jezelf, vertrouwen in de mensen om je heen en vertrouwen in het leven: dat na de winter altijd de lente komt.

🙏