Ten koste van anderen: sarcasme.

Wat is het toch dat mensen ten koste van anderen proberen grappig te zijn? Wanneer is de laatste keer dat jij een ander(e groep) met een grapje wegzette? Waarom deed je dat? “Die collega die altijd op het zelfde plekje zit”, “dat soort mensen die niet kunnen autorijden” of oja, Pietje is altijd te laat. Als een andere collega dan te laat komt: “O, je doet even een Pietje”.

Ik zie het veel om mij heen, grapjes maken en dan stiekem een steek onder water geven aan anderen. Maar het is grappig, dus mag je er niets over terugzeggen. Bij mij haalt het iets heel vervelends naar boven. Het creëert een valse ongelijkheid tussen mensen. Het ego groeit van diegene die een grap maakt.

En eigenlijk is het heel zielig. Eigenlijk denk ik dat diegene die de grap maakt het moeilijk om echt te zeggen wat die voelt. Iets houdt hen tegen om zich uit te spreken of iets bespreekbaar te maken. Alleen door het te verpakken in sarcasme zorg je voor verwarring. Ben je nu serieus? Wil je iets belangrijks zeggen? Zit iets je dwars? En in die verwarring is een volwaardige reactie lastig.

Als je jezelf sarcasme hoort gebruiken, probeer je eens af te vragen waarom je dat doet. Wat houdt je tegen oprecht te zijn? Kies voor persoonlijke groei in plaats van het voeden van je ego.